مانکن‌ها بر اساس کاربرد و طراحی به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
1. مانکن‌های تمام بدن (Full-body mannequins)
این نوع مانکن‌ها شبیه به انسان کامل هستند و در نمایشگاه‌ها، فروشگاه‌ها و فشن‌شوها کاربرد زیادی دارند.
• مزایا: نمای واقعی و طبیعی برای لباس‌های کامل
• معایب: قیمت بالاتر، حمل و نقل سنگین‌تر
2. مانکن‌های نیم‌تنه (Torso mannequins)
شامل بخش بالاتنه انسان (شانه تا کمر یا تا پایین‌تر) که برای نمایش لباس‌های بالا تنه مثل پیراهن، کت و تی‌شرت استفاده می‌شود.
• مزایا: سبک و مناسب برای ویترین‌ها و قفسه‌ها
• معایب: محدودیت در نمایش لباس‌های کامل
3. مانکن‌های پا و پاچه (Leg mannequins)
معمولاً برای نمایش شلوار، جوراب، کفش و لباس‌های پایینی استفاده می‌شود.
• مزایا: تخصصی برای نمایش پوشاک پایینی
• معایب: کمبود نمایش کلی لباس
4. مانکن‌های سر و گردن (Head & Neck mannequins)
برای نمایش کلاه، عینک، گردنبند، روسری و اکسسوری‌های صورت و گردن کاربرد دارد.
• مزایا: مناسب برای نمایش جزئیات اکسسوری
• معایب: استفاده محدود به نمایش اکسسوری
5. مانکن‌های کودک و نوزاد
برای نمایش لباس‌های کودکانه و نوزادی طراحی می‌شوند و اندازه و شکل‌های متناسب با سنین مختلف دارند.
• مزایا: ظاهر دقیق و متناسب با سنین کودک
• معایب: نیاز به تنوع زیاد در سایز
6. مانکن‌های ورزشی و فیتنس
این مانکن‌ها عضلانی‌تر و با حالت‌های بدنی خاص طراحی می‌شوند و بیشتر در فروشگاه‌های لوازم ورزشی کاربرد دارند.
• مزایا: انتقال حس قدرت و تناسب اندام
• معایب: مناسب برای لباس‌های خاص ورزشی
دسته‌بندی دیگر بر اساس جنس و کاربرد:
• مانکن‌های قابل تنظیم:
دارای مفاصل قابل حرکت برای تغییر حالت و اندازه
• مانکن‌های ثابت:
بدون مفاصل و حالت ثابت، مناسب نمایش ثابت در ویترین‌ها
• مانکن‌های دیجیتال (3D):
مدل‌های سه‌بعدی کامپیوتری که در فضای مجازی و فروش آنلاین استفاده می‌شوند
